Me llamo Ana Maria ;-)
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Annemieke
12 Juni 2009 | Mexico, Mexico-stad
Heeey lieve allen!
´Annemieke´ is écht te moeilijk voor de Mexicanen, dus ik ben vanaf heden omgedoopt tot Ana Maria!
Vanwege de vervloeking door onze beste mr. Moctezuma, heb ik nog even wat extra tijd kunnen nemen om te wennen aan Mexico en mijn Spaans aan te scherpen. Lekker op bed mijn jet lag wegdromen. Ik voelde me afgelopen donderdag al weer helemaal beter!
Donderdag om acht uur ben ik begonnen voor de tweede maal op de Intensive Care (Terapia Intensiva). Ik werd echter om 11u ontboden op de Faculteit om de dean te ontmoeten. Dus van écht aan de slag gaan, was het nog niet gekomen. Wel heb ik een prachtig punt gescoord!
Een van de patiëntes had tijdens haar heup-ok een acuut hartinfarct gehad. Tijdens de visite (op de ICU)verslechterde ze echter opeens weer! De cardiologe werd geroepen en er werd een spoed ECG (hartfilmpje) gemaakt. De residents (doktoren in opleiding tot specialist) tuimelde over elkaar heen om met diagnoses en behandelingsvoorstellen bij de cardiologe te komen. Mij werd achterloos het ECG in handen gedrukt.
Dus toen de cardiologe de ideën had aangehoord en mij om het ECG vroeg, heb ik met veel moeite eruit weten te krijgen dat (i/h Spaans)- gezien de nieuwe afwijkingen in alle afleidingen zichtbaar waren en de curve typisch verliep, het mogelijk om een medicijneffect ging, zoals bij digoxine - BINGO....!!!!
Kwist in al mijn enthousiasme en nauwelijks verbloemde trots echter geen woord spaans meer uit te brengen, dus mijn persoonlijke victorietje ging op in een luid residentieel gekakel, waarin ik weer langzaam richting achtergrond verdween, MAAR TOCH :-)
Ik werd op de faculteit hartelijk ontvangen!!! En kreeg meteen een rondleiding langs de snijzaal, enkele menselijke kadavers (Gaaf heh...not!) en langs de zwijnenstallen -verzekerd van het feit dat ze geen H1N1 dragende dikzakken waren-. En ja dus, zwijnenstallen. Ze hebben daar ongeveer 3 generaties Knorretjes lopen, waarop allerlei operaties worden geoefend. Stilte was mijn enige reactie.......Soy Vegetariana!
Er werd overigens toen ik er was ook een Telenovella opgenomen, soort Spaanse GTST. Was wel grappug :-)
Terug in het ziekenhuis heb ik vrij gevraagd om mijn spaans te verbeteren (Estoy completos frustos) en om as. maandag, dinsdag en woensdag met Ana paula en haar vriendinnen naar Acapulco aan de kust te gaan. 3 Heerlijke dagen vol strand, zee en plezier!
De lucht is hier momenteel van alle smog trouwens een helder oranje gekleurd en het onweert wonderbaarlijk mooi! Ze keken me hier thuis net wel even raar aan toen ik met mijn nieuw gekochte Poi in de tuin bleef zwieren zelfs toen de eerste druppels vielen. Heerlijk!
Gisteravond ben ik de hele avond op stap geweest met Rodrigo, een vriend van Ana Paula, die ik had ontmoet op haar feest. Hij had me beloofd de stad te laten zien, zoals alleen een Mexicaan dat kan. Claro, dat moest ik even uitproberen, niet?! Het was een briljant geweldige avond!
Vandaag wederom gewerkt...naja, gewerkt....op de IC van mas o menos 20 bedden liggen momenteel 6 pacientes. Daaromheen huppelen dan 18 residents ofzo en ik. Het hoofd van de afdeling heeft me echter wat op sleeptouw genomen en ik heb dus echt zowaar wat geleerd. Ik mag binnenkort mogelijk een Swan-Ganz catheter inbrengen! GAAAAAAAF
Hij nam me ook mee voor een kop koffie naar de Casa de Medicos, waar de rijke doktoren kunnen relaxen. In de kelder van het ziekenhuis.....een zwembad, een jacuzzi, een sauna, een sportzaal met persoonlijke trainers, todos!
Ben blij als de opa van Rodrigo - kinderarts - me binnenkort mee neemt naar een ´gewoon ziekenhuis voor het plebs´. Ik reageer niet zo goed op al die luxe.
Net als thuis! Ruim ik elke ochtend braaf mijn kamer op, maak netjes mijn bed op etc etc, kom ik thuis, dan heeft Vicky, onze ´maid´, alles weer overnieuw gedaan. Ze brengt daarbij echter nada vastigheid aan. Ik ben dus elke avond wederom op zoek naar mijn pyama, mijn tandenborstel, mijn mapje met belangrijke papieren....Love it! Wurgneigingen!!
Maar t kind is pas 21 en 1m43 ofzo.....Ze heeft een big smile en spreekt compleet onverstaanbaar spaans....dus agossie, ze bedoelt het zo goed...en ze kookt voortreffelijk (Lach me alleen rot als ze iets uit één van de bovenste keukenkastjes moet hebben)
Ik ga er vanuit dat ik steeds minder bijzondere dingen te melden ga hebben, maar je weet maar nooit! Ik hoop dat deze lap tekst niet jullie de moed in de schoenen doet zakken :-)
Ik wil alleen nog afsluiten met 1 rariteite feitje:
Men zoent hier,
1 x op de wang,
bij ¡Hola! en ¡Adios!
IEDEREEN zoent hier!
MET ANDERE WOORDEN:
:-D
Ik heb alle doktoren in het ziekenhuis al gezoend ;-P
Bye bye now!
Love you all
´Annemieke´ is écht te moeilijk voor de Mexicanen, dus ik ben vanaf heden omgedoopt tot Ana Maria!
Vanwege de vervloeking door onze beste mr. Moctezuma, heb ik nog even wat extra tijd kunnen nemen om te wennen aan Mexico en mijn Spaans aan te scherpen. Lekker op bed mijn jet lag wegdromen. Ik voelde me afgelopen donderdag al weer helemaal beter!
Donderdag om acht uur ben ik begonnen voor de tweede maal op de Intensive Care (Terapia Intensiva). Ik werd echter om 11u ontboden op de Faculteit om de dean te ontmoeten. Dus van écht aan de slag gaan, was het nog niet gekomen. Wel heb ik een prachtig punt gescoord!
Een van de patiëntes had tijdens haar heup-ok een acuut hartinfarct gehad. Tijdens de visite (op de ICU)verslechterde ze echter opeens weer! De cardiologe werd geroepen en er werd een spoed ECG (hartfilmpje) gemaakt. De residents (doktoren in opleiding tot specialist) tuimelde over elkaar heen om met diagnoses en behandelingsvoorstellen bij de cardiologe te komen. Mij werd achterloos het ECG in handen gedrukt.
Dus toen de cardiologe de ideën had aangehoord en mij om het ECG vroeg, heb ik met veel moeite eruit weten te krijgen dat (i/h Spaans)- gezien de nieuwe afwijkingen in alle afleidingen zichtbaar waren en de curve typisch verliep, het mogelijk om een medicijneffect ging, zoals bij digoxine - BINGO....!!!!
Kwist in al mijn enthousiasme en nauwelijks verbloemde trots echter geen woord spaans meer uit te brengen, dus mijn persoonlijke victorietje ging op in een luid residentieel gekakel, waarin ik weer langzaam richting achtergrond verdween, MAAR TOCH :-)
Ik werd op de faculteit hartelijk ontvangen!!! En kreeg meteen een rondleiding langs de snijzaal, enkele menselijke kadavers (Gaaf heh...not!) en langs de zwijnenstallen -verzekerd van het feit dat ze geen H1N1 dragende dikzakken waren-. En ja dus, zwijnenstallen. Ze hebben daar ongeveer 3 generaties Knorretjes lopen, waarop allerlei operaties worden geoefend. Stilte was mijn enige reactie.......Soy Vegetariana!
Er werd overigens toen ik er was ook een Telenovella opgenomen, soort Spaanse GTST. Was wel grappug :-)
Terug in het ziekenhuis heb ik vrij gevraagd om mijn spaans te verbeteren (Estoy completos frustos) en om as. maandag, dinsdag en woensdag met Ana paula en haar vriendinnen naar Acapulco aan de kust te gaan. 3 Heerlijke dagen vol strand, zee en plezier!
De lucht is hier momenteel van alle smog trouwens een helder oranje gekleurd en het onweert wonderbaarlijk mooi! Ze keken me hier thuis net wel even raar aan toen ik met mijn nieuw gekochte Poi in de tuin bleef zwieren zelfs toen de eerste druppels vielen. Heerlijk!
Gisteravond ben ik de hele avond op stap geweest met Rodrigo, een vriend van Ana Paula, die ik had ontmoet op haar feest. Hij had me beloofd de stad te laten zien, zoals alleen een Mexicaan dat kan. Claro, dat moest ik even uitproberen, niet?! Het was een briljant geweldige avond!
Vandaag wederom gewerkt...naja, gewerkt....op de IC van mas o menos 20 bedden liggen momenteel 6 pacientes. Daaromheen huppelen dan 18 residents ofzo en ik. Het hoofd van de afdeling heeft me echter wat op sleeptouw genomen en ik heb dus echt zowaar wat geleerd. Ik mag binnenkort mogelijk een Swan-Ganz catheter inbrengen! GAAAAAAAF
Hij nam me ook mee voor een kop koffie naar de Casa de Medicos, waar de rijke doktoren kunnen relaxen. In de kelder van het ziekenhuis.....een zwembad, een jacuzzi, een sauna, een sportzaal met persoonlijke trainers, todos!
Ben blij als de opa van Rodrigo - kinderarts - me binnenkort mee neemt naar een ´gewoon ziekenhuis voor het plebs´. Ik reageer niet zo goed op al die luxe.
Net als thuis! Ruim ik elke ochtend braaf mijn kamer op, maak netjes mijn bed op etc etc, kom ik thuis, dan heeft Vicky, onze ´maid´, alles weer overnieuw gedaan. Ze brengt daarbij echter nada vastigheid aan. Ik ben dus elke avond wederom op zoek naar mijn pyama, mijn tandenborstel, mijn mapje met belangrijke papieren....Love it! Wurgneigingen!!
Maar t kind is pas 21 en 1m43 ofzo.....Ze heeft een big smile en spreekt compleet onverstaanbaar spaans....dus agossie, ze bedoelt het zo goed...en ze kookt voortreffelijk (Lach me alleen rot als ze iets uit één van de bovenste keukenkastjes moet hebben)
Ik ga er vanuit dat ik steeds minder bijzondere dingen te melden ga hebben, maar je weet maar nooit! Ik hoop dat deze lap tekst niet jullie de moed in de schoenen doet zakken :-)
Ik wil alleen nog afsluiten met 1 rariteite feitje:
Men zoent hier,
1 x op de wang,
bij ¡Hola! en ¡Adios!
IEDEREEN zoent hier!
MET ANDERE WOORDEN:
:-D
Ik heb alle doktoren in het ziekenhuis al gezoend ;-P
Bye bye now!
Love you all
-
13 Juni 2009 - 01:43
Eddy:
leuk weer wat van je te horen..Misschien moet jeje pyama telkens neerleggen waar die vrouw dat ook neerlegt ;-).Succes met je stage.. -
13 Juni 2009 - 03:44
Esther:
Rodrigo? :) -
13 Juni 2009 - 08:26
Djoelan:
Hi Annemieke!
Fijn dat je weer beter bent! Leuk, xo'n rondleiding door de stad :-) ! Enne...hopelijk kan je de casa de medicos wat vaker bezoeken, klinkt goed namelijk!
Veel plezier!
liefs Djoel -
13 Juni 2009 - 09:11
Andrea:
Lieve Ana Maria,
Zo te lezen vermaak jij je prima in Mexico! Ik vind het erg leuk om je verhalen te lezen. Misschien moet je toch maar cardioloog worden haha. Die rondleiding klinkt goed en zo te lezen is iedereen erg aardig voor je. Ik vind het wel een goed idee om al dat zoenen hier in Nederland ook in te voeren. Nouja, alleen bij alle McDreamy's dan :-) Meid, ik blijf je verhalen lezen en wens je heel veel plezier daar de komende tijd!
Dikke knuffel, Andrea -
14 Juni 2009 - 10:41
Sjoerd:
Hey Annemieke,
Leuk enthousiast verhaal, typische jou :) Gaaf om te horen dat je al zo leuk kunt meedraaien en al die grappige eigenaardigheden van het ziekenhuis zo snel meekrijgt. Veel fun toegewenst en muchos kuddos v.w.b. het redden van de patienten! -
14 Juni 2009 - 17:33
(tante) Annemieke :
Hoi Miek, natuurlijk had ik alles al van je moeder gehoord, maar het is leuk om te lezen dat je het erg naar je zin hebt in Mexico. Vervelend om te horen is dat de smog daar inderdaad zo hevig is. Geniet in ieder geval van je uitstapje naar Acapulco, lijkt mij heerlijk, maar pas op voor kwallen ( dat zijn hun varkens).
groeten en liefs van de andere Annemieke -
15 Juni 2009 - 09:01
Marijnie:
Heyyy!!
Wow, je doet goed je best daar. Ik ben benieuwd naar die Rodrigo ;)
Knuffies! -
16 Juni 2009 - 07:11
Dé:
Oehh Acapulco, wat heerlijk Annemiek. Ik ben zo benieuwd. Je valt echt met je neus in de boter hoor. Wat heb je het getroffen. Wel foto's op de site graag!!
Dikke kus -
16 Juni 2009 - 10:43
Margreet:
Hee Ana Maria!
Leuk om je verhalen te lezen, toch wel wat spannender dan Cambridge of Groningen ;-)
En zo te lezen vermaak jij je overal wel :D
Heel veel plezier nog met Rodrigo :P e.a. enne ben benieuwd naar je volgende verhaal.
groetjes
Margreet -
16 Juni 2009 - 13:39
Rob:
Hoi Ana maria,
Het is in ieder geval goed te horen dat je weer beter bent, en nu dan ook echt aan het werk bent....en dat tussen al die knappe artsen, wat een feest moet dat zijn.
Toch grappig, ik volg je berichten en toch is het moeilijk om je daar een voorstelling van te maken, hoe het er daar uitziet, de temperatuur en al dat soort dingen.
In alle eerlijkheid, ik wou er geloof ik niet liggen.....
Aan de andere kant, ik heb de foto's even bekeken met de Mexicaanse Schonen, en ik geloof dat ik ook mijn koffertje maar pak.
Wellicht is daar nog een setje organen te vinden....
Meisje, het ga je goed en ik blijf wel op de hoogte.
Heel veel groeten,
Rob uit Borculo,
ook een groet van mijn ouders.
-
17 Juni 2009 - 13:35
Harm:
Ay Ana Maria Chica! Wat heerlijk om je verhalen te lezen! Volgens mij lukt het je prima om daar gewoon te genieten ;)!
Adios en Zoen!
-
19 Juni 2009 - 14:53
Edith:
Dag Annemieke,
Wat is het stil vanuit Mexico. Zit je lekker te zonnen in Acapulco? Wen je al een beetje aan de temperatuur of is het een en al airco?
Hoop spoedig weer wat te horen (=lezen)
Groetjes Edith
-
19 Juni 2009 - 16:52
Annie Siahaija:
Hey Annemiek;
Op aanraden van je trotse moeder je verhaal gelezen. Wat geweldig allemaal, geniet ervan. Annie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
