Wing zun kick ass!
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Annemieke
24 Juni 2009 | Mexico, Mexico-stad
Heyhey mie loiverds,
Er zit nu toch best een aardige tijd tussen de berichten en ik heb dan ook veel te melden!!
Laat mij beginnen waar ik gebleven was. Na mijn eerste paar werkdagen ben ik op vrijdagavond uit geweest met de meiden. Maar niet voordat ik Rodrigo nog even had gezien ;-) Hijzelf ging uit elders in de stad met vrienden. En het uitgaansleven in Mexico-df is dusdanig onvergelijkbaar met Groningen, dat dat inhield dat hij ongeveer 2 uur lopen verderop was. Niet echt ´kroeg-hopbaar´.
We gingen met een hele ploeg in een stoet ´snelle´ auto´s naar El Hotel. Vlak voor aankomst knalde er echter een auto achter op ons in bij de stoplichten. (Sorry, mam, dat ik dát nou toch niet niet verteld had :-). Onze Cuba Libres vlogen door de auto! Iedereen was relatief ongedeerd. Ceci was wat shaky en Ana Paula voelde de klap wel in haar nek. De auto achter ons was vrolijk onder de onze geknald en we konden niet wegrijden. Dat mocht onze chauffeur verder oplossen. We zijn maar verder wandelend naar el Hotel gegaan waar de hele ploeg ons overbezorgd opving.
Ze lieten me niet meteen de club in trouwens, omdat da girls mij niet hadden gezegd dat ik mijn ID mee moest nemen. Maar, whahaha, ik mocht vrijwel meteen naar binnen toen ik even een stap voorwaarts deed en met mijn lieftalligste glimlach op de guard neerkeek: Hoi! Kwispelkwispel.
In de club was het 1 groot spel van zien en gezien worden. Mijn hemel! Dacht je dat Mexicanen kunnen dansen! IK heb er nog niet veel van gezien. Veel Mexicaans gejodel, waarop iedereen luid ging mee bléren en bij het draaien van The Killers, één lange blonde die helemaal uit haar dakkie ging. Wat een avond! Kreeg gelukkig vrij snel een sms van Rodrigo dat hij maar al te graag naar me toe kwam. Ik helemaal blij :-D Ware het niet dat er opeens een vechtpartij ontstond waarbij Hugo, de broer van Ana Paula, betrokken was. Iedereen vloog de club uit en ik werd, rustig zuigend aan mijn rietje van mijn zoveelste Cuba Libre, aan mijn arm mee gesleurd door de half hysterische meiden. In een taxi geduwd en bevond mij opeens op weg naar huis. Yelp! Wat een avond! Rodrigo had ondertussen 20 min in de auto gezeten op top speed en kon mij niet vinden in alle chaos. Paniek! Nou, om een heel lang verhaal kort te maken; We hebben elkaar thuis nog even getroffen en hij was écht upset, aswell as I. Maar eind goed, al goed ;-)
Zaterdag heb ik de hele dag opgetrokken met Rodrigo. Heb zijn ouders ontmoet, én zijn oma, jongere broer en zusje. We zijn met z´n allen (-vader en broertje) naar Basar del Sabado gegaan in San Angel, waar de prachtigste kunstmarkt was. En we zijn uit eten geweest aldaar.
Zondagochtend werd ik door een overbezorgde Titi gevraagd naar Ana Paula te gaan; Die had in het (privé-)ziekenhuis een X-foto laten maken van haar nek. Je moet alleen betalen voor de foto, en apart voor de beoordeling, ghehehe, dus ze dachten: Dan kan Ana Maria mooi de foto beoordelen. Dus Ana Paula compleet verstijfd en met zo´n huge kraag om, gerustgesteld aan de hand van de foto en adviezen gegeven. Xcuze me, maar wat een onzin! Ik heb er maar even wat massage-reiki tegen aangegooid; Twas over met een uurtje.
Acapulco!!!
Maandagochtend ben ik met Gabi en Ana Paula in de bus 5 uur lang onder weg geweest naar het zonovergoten badplaatsje Acapulco. Zoals een brave wereldreiziger betaamd had ik mij grondig ingelezen met mijn Lonely Planet en ik had er enorm veel zin in!!! Bij het instappen in de bus - niet tweede klas, niet eerste klas, maar Klasse Diamant, mijn god wat een onzin! - zeiden de meiden dat het hun speet, maar de bus die ze hadden kunnen boeken voor mijn terugreis op woensdag was máár eerste klas.
Ana Paula´s pappie deelt met 3 vrienden de kosten voor een heuse villa in het uiterst zuidoostelijke puntje van Acapulco, 5 min wandelen van de beach. Met eigen zwembad en huishoudster. De maid had voor ons een boodschappenlijstje voorbereid en zou alles voor ons klaarmaken. Onze eerste activiteit in Acapulco was dus jammer genoeg niet een duik in zee -dan wel het zwembadwater, maar naar the Mall gaan. Deze meiden zijn echter zo heerlijk verwend, dat ze er bijna 2 uur over deden, want macaroni kopen is 1 ding, de hoeveelheid bepalen is een ander. En van enige communicatie richting mij, was nauwelijks sprake.
Vervolgens hebben we de hele avond heerlijk in het zwembad gelegen van alle gemakken voorzien. De volgende dag om 14 uur besloten de meiden ook uit bed te komen en ik had ondertussen al een aardig bruin huidje gekweekt aan de rand van het zwembad. Ik hoopte snel naar het strand te gaan, maar de meiden hadden geen zin. Ik stelde vervolgens voor dat ik alvast naar het centrum zou gaan en de meiden ´s avonds daar zou treffen. Well...wat een idee! Das vééééél te gevaarlijk. Ik mocht écht niet gaan en we gingen ook niet met z´n drieën. Toegegeven een week eerder was er een schietpartij geweest in het oude centrum van Acapulco, vanwege de smeulende drugwar. Maar toch!
Uiteindelijk besloten de meiden dan om 16h even een wandeling over het strand aan te durven. Ik als een idioot de zee in rennen, golfduiken en spetter, pieter, pater! Haartjes lekker blonderen met de zilte zee. Loved it!
Woensdag wederom een hele dag bij het zwembad gelegen en hoewel ik begrijp dat veel mensen zullen denken, tsjik, zeur niet zo! Ik was graag wat ondernemender geweest. Kom op, ik hoefde niet eens mijn eigen happie klaar te maken! Dan blijft er weinig over om mijn energie kwijt te kunnen. De meiden moeten dat onbewust mee hebben gekregen, want toen ik mijn bus moest gaan halen, zouden de meiden een stuk met me oplopen tot aan de Mall. De Mall, merkte ik op, is echter compleet de andere kant op. Maar nee, volgens de diva´s had ik het helemaal mis. Tot 10 min voor departure heb ik op mn tong lopen bijten. Tot het me echt verkeerd schoot. Ik heb de meiden gedag geknufd en ben gaan rennen. Ik heb met m´n backpack, bij 37 graden, een heerlijke 2 km mogen rennen. Gelukkig wachtte de bus op me, want ik was NOG 7 min te laat!
Donderdagavond ben ik met Rodrigo naar Star Trek geweest, jeej! Eindelijk heb ik ´em gezien en eindelijk durfde Rodrigo te gaan. Mijn nieuwe nickname is nu: Geek queen, whahaha.
Well, what´s next...oja! Nog zoiets briljants. Denk je: Ik ga naar Mexico, ik ga leren salsa dansen! Nou, nee, het afdelingshoofd van de Terapia Intensiva, dr. Juan ;-), nam mij vorige week donderdag mee naar zijn Wing zun les. Om 14:00 in de zeer exclusieve Casa de Medicos, drie maal per week, met een persoonlijke sifu, 5 chirurgen, 1 intensivist en vanaf nu ook een lange blonde dame. In het ziekenhuis dus, daar waar alleen de specialisten mogen komen. And I kicked ass! Vandaag gaan ze mijn hoge trappen gebruiken om zich tegen te verdedigen, moehaha, we´ll see about that! Oow, trouwens, na de training, even lekker douchen en 10 min in de sauna ;-)
Al deze mooie verhalen worden minimaal overschaduwd door het feit dat ik alweer ziek ben. Sinds vrijdag...ik was uitgenodigd door een jonge anaesthesiologe om mee te gaan naar haar vrienden voor een etentje. Zij zelf heeft in Rotterdam een deel van haar opleiding gedaan en haar moeder is Nederlandse. Super leuk dus! En het etentje was enorm gezellig! Alleen zooooooooow spicy, Dios mio! En zo onbeschrijvelijk veel drank; Oe, een Hollandse: probeer Grappa, probeer een slok Tequila, hier een glas baileys, oow, mijn echtgenoot is vinoloog, moet je deze eens proeven.....en deze...en Ana Maria, ben je er nog?!
Maar ik ben de dehydratie nabij...continu. Al twee sachets ORS (Oral Rehydration Solution) en liters cola....but still...
Nou, afsluiten met nog iets grappigs: Ze hebben hier de grootste lol om mij en mijn spaanse taaltje ( en ik om hun engels bij de weg....dr. Juan zei net: I´m so hot!). En je kunt in deze met slang-doordrenkte stad zooow snel iets verkeerds zeggen he....zucht! Laatst zei ik in het spaans tegen Rodrigo ´zal ik je kauwgom weggooien´....nou, met een beetje fantasie kun je daar iets heen ranzigs van maken en hij reed bijna zijn auto in de vangrail.
Tot schnell! En respect als je tot hier hebt gelezen!
Love you all!
Er zit nu toch best een aardige tijd tussen de berichten en ik heb dan ook veel te melden!!
Laat mij beginnen waar ik gebleven was. Na mijn eerste paar werkdagen ben ik op vrijdagavond uit geweest met de meiden. Maar niet voordat ik Rodrigo nog even had gezien ;-) Hijzelf ging uit elders in de stad met vrienden. En het uitgaansleven in Mexico-df is dusdanig onvergelijkbaar met Groningen, dat dat inhield dat hij ongeveer 2 uur lopen verderop was. Niet echt ´kroeg-hopbaar´.
We gingen met een hele ploeg in een stoet ´snelle´ auto´s naar El Hotel. Vlak voor aankomst knalde er echter een auto achter op ons in bij de stoplichten. (Sorry, mam, dat ik dát nou toch niet niet verteld had :-). Onze Cuba Libres vlogen door de auto! Iedereen was relatief ongedeerd. Ceci was wat shaky en Ana Paula voelde de klap wel in haar nek. De auto achter ons was vrolijk onder de onze geknald en we konden niet wegrijden. Dat mocht onze chauffeur verder oplossen. We zijn maar verder wandelend naar el Hotel gegaan waar de hele ploeg ons overbezorgd opving.
Ze lieten me niet meteen de club in trouwens, omdat da girls mij niet hadden gezegd dat ik mijn ID mee moest nemen. Maar, whahaha, ik mocht vrijwel meteen naar binnen toen ik even een stap voorwaarts deed en met mijn lieftalligste glimlach op de guard neerkeek: Hoi! Kwispelkwispel.
In de club was het 1 groot spel van zien en gezien worden. Mijn hemel! Dacht je dat Mexicanen kunnen dansen! IK heb er nog niet veel van gezien. Veel Mexicaans gejodel, waarop iedereen luid ging mee bléren en bij het draaien van The Killers, één lange blonde die helemaal uit haar dakkie ging. Wat een avond! Kreeg gelukkig vrij snel een sms van Rodrigo dat hij maar al te graag naar me toe kwam. Ik helemaal blij :-D Ware het niet dat er opeens een vechtpartij ontstond waarbij Hugo, de broer van Ana Paula, betrokken was. Iedereen vloog de club uit en ik werd, rustig zuigend aan mijn rietje van mijn zoveelste Cuba Libre, aan mijn arm mee gesleurd door de half hysterische meiden. In een taxi geduwd en bevond mij opeens op weg naar huis. Yelp! Wat een avond! Rodrigo had ondertussen 20 min in de auto gezeten op top speed en kon mij niet vinden in alle chaos. Paniek! Nou, om een heel lang verhaal kort te maken; We hebben elkaar thuis nog even getroffen en hij was écht upset, aswell as I. Maar eind goed, al goed ;-)
Zaterdag heb ik de hele dag opgetrokken met Rodrigo. Heb zijn ouders ontmoet, én zijn oma, jongere broer en zusje. We zijn met z´n allen (-vader en broertje) naar Basar del Sabado gegaan in San Angel, waar de prachtigste kunstmarkt was. En we zijn uit eten geweest aldaar.
Zondagochtend werd ik door een overbezorgde Titi gevraagd naar Ana Paula te gaan; Die had in het (privé-)ziekenhuis een X-foto laten maken van haar nek. Je moet alleen betalen voor de foto, en apart voor de beoordeling, ghehehe, dus ze dachten: Dan kan Ana Maria mooi de foto beoordelen. Dus Ana Paula compleet verstijfd en met zo´n huge kraag om, gerustgesteld aan de hand van de foto en adviezen gegeven. Xcuze me, maar wat een onzin! Ik heb er maar even wat massage-reiki tegen aangegooid; Twas over met een uurtje.
Acapulco!!!
Maandagochtend ben ik met Gabi en Ana Paula in de bus 5 uur lang onder weg geweest naar het zonovergoten badplaatsje Acapulco. Zoals een brave wereldreiziger betaamd had ik mij grondig ingelezen met mijn Lonely Planet en ik had er enorm veel zin in!!! Bij het instappen in de bus - niet tweede klas, niet eerste klas, maar Klasse Diamant, mijn god wat een onzin! - zeiden de meiden dat het hun speet, maar de bus die ze hadden kunnen boeken voor mijn terugreis op woensdag was máár eerste klas.
Ana Paula´s pappie deelt met 3 vrienden de kosten voor een heuse villa in het uiterst zuidoostelijke puntje van Acapulco, 5 min wandelen van de beach. Met eigen zwembad en huishoudster. De maid had voor ons een boodschappenlijstje voorbereid en zou alles voor ons klaarmaken. Onze eerste activiteit in Acapulco was dus jammer genoeg niet een duik in zee -dan wel het zwembadwater, maar naar the Mall gaan. Deze meiden zijn echter zo heerlijk verwend, dat ze er bijna 2 uur over deden, want macaroni kopen is 1 ding, de hoeveelheid bepalen is een ander. En van enige communicatie richting mij, was nauwelijks sprake.
Vervolgens hebben we de hele avond heerlijk in het zwembad gelegen van alle gemakken voorzien. De volgende dag om 14 uur besloten de meiden ook uit bed te komen en ik had ondertussen al een aardig bruin huidje gekweekt aan de rand van het zwembad. Ik hoopte snel naar het strand te gaan, maar de meiden hadden geen zin. Ik stelde vervolgens voor dat ik alvast naar het centrum zou gaan en de meiden ´s avonds daar zou treffen. Well...wat een idee! Das vééééél te gevaarlijk. Ik mocht écht niet gaan en we gingen ook niet met z´n drieën. Toegegeven een week eerder was er een schietpartij geweest in het oude centrum van Acapulco, vanwege de smeulende drugwar. Maar toch!
Uiteindelijk besloten de meiden dan om 16h even een wandeling over het strand aan te durven. Ik als een idioot de zee in rennen, golfduiken en spetter, pieter, pater! Haartjes lekker blonderen met de zilte zee. Loved it!
Woensdag wederom een hele dag bij het zwembad gelegen en hoewel ik begrijp dat veel mensen zullen denken, tsjik, zeur niet zo! Ik was graag wat ondernemender geweest. Kom op, ik hoefde niet eens mijn eigen happie klaar te maken! Dan blijft er weinig over om mijn energie kwijt te kunnen. De meiden moeten dat onbewust mee hebben gekregen, want toen ik mijn bus moest gaan halen, zouden de meiden een stuk met me oplopen tot aan de Mall. De Mall, merkte ik op, is echter compleet de andere kant op. Maar nee, volgens de diva´s had ik het helemaal mis. Tot 10 min voor departure heb ik op mn tong lopen bijten. Tot het me echt verkeerd schoot. Ik heb de meiden gedag geknufd en ben gaan rennen. Ik heb met m´n backpack, bij 37 graden, een heerlijke 2 km mogen rennen. Gelukkig wachtte de bus op me, want ik was NOG 7 min te laat!
Donderdagavond ben ik met Rodrigo naar Star Trek geweest, jeej! Eindelijk heb ik ´em gezien en eindelijk durfde Rodrigo te gaan. Mijn nieuwe nickname is nu: Geek queen, whahaha.
Well, what´s next...oja! Nog zoiets briljants. Denk je: Ik ga naar Mexico, ik ga leren salsa dansen! Nou, nee, het afdelingshoofd van de Terapia Intensiva, dr. Juan ;-), nam mij vorige week donderdag mee naar zijn Wing zun les. Om 14:00 in de zeer exclusieve Casa de Medicos, drie maal per week, met een persoonlijke sifu, 5 chirurgen, 1 intensivist en vanaf nu ook een lange blonde dame. In het ziekenhuis dus, daar waar alleen de specialisten mogen komen. And I kicked ass! Vandaag gaan ze mijn hoge trappen gebruiken om zich tegen te verdedigen, moehaha, we´ll see about that! Oow, trouwens, na de training, even lekker douchen en 10 min in de sauna ;-)
Al deze mooie verhalen worden minimaal overschaduwd door het feit dat ik alweer ziek ben. Sinds vrijdag...ik was uitgenodigd door een jonge anaesthesiologe om mee te gaan naar haar vrienden voor een etentje. Zij zelf heeft in Rotterdam een deel van haar opleiding gedaan en haar moeder is Nederlandse. Super leuk dus! En het etentje was enorm gezellig! Alleen zooooooooow spicy, Dios mio! En zo onbeschrijvelijk veel drank; Oe, een Hollandse: probeer Grappa, probeer een slok Tequila, hier een glas baileys, oow, mijn echtgenoot is vinoloog, moet je deze eens proeven.....en deze...en Ana Maria, ben je er nog?!
Maar ik ben de dehydratie nabij...continu. Al twee sachets ORS (Oral Rehydration Solution) en liters cola....but still...
Nou, afsluiten met nog iets grappigs: Ze hebben hier de grootste lol om mij en mijn spaanse taaltje ( en ik om hun engels bij de weg....dr. Juan zei net: I´m so hot!). En je kunt in deze met slang-doordrenkte stad zooow snel iets verkeerds zeggen he....zucht! Laatst zei ik in het spaans tegen Rodrigo ´zal ik je kauwgom weggooien´....nou, met een beetje fantasie kun je daar iets heen ranzigs van maken en hij reed bijna zijn auto in de vangrail.
Tot schnell! En respect als je tot hier hebt gelezen!
Love you all!
-
24 Juni 2009 - 19:22
Eddy:
Jeetje Annemieke wat een geweldige verhalen..Hoezo hard werken...;-) Beterschap in ieder geval.. -
24 Juni 2009 - 19:31
Marlies:
Klinkt fantastisch allemaal! Jemig, je maakt wat mee. K neem aan dat je zo snel spaans leert :p
Wederom beterschap,
kuskus -
24 Juni 2009 - 19:58
Eddy:
Jeetje Annemieke wat een geweldige verhalen..Hoezo hard werken...;-) Beterschap in ieder geval.. -
24 Juni 2009 - 20:35
Mip:
Heeeeey Pieke!!
Echt leuk dat je al zo in die groep bent opgenomen! En hihi, Rodrigo :D Wat is die Wing zun dan? Knuf en ook knuf namens mij voor Es, die vast ook snel in Megiko is! -
24 Juni 2009 - 22:32
Marijnie:
Hey Annemiko!
Ik ben zo onwijs benieuwd naar die Mexicano van je. Ik ga het fotoboek even doornemen hehehe.
Veel plezier daar nog, chica! Enjoy!
Knuf -
24 Juni 2009 - 23:57
Esther:
Een woord: hahahahahaha! Ik zie de stoom al uit je oren komen in die supermarkt, en op weg naar je bus :) Maar wat klinkt dat heerlijk zeg, lekker verwend worden, sit back and relax! Al is het soms misschien frustrerend, geniet ervan nu het kan, straks moeten we zoooooo hard werken...Wat een verschil, jij in een snelle auto, wij straks in een gammel rammelend ronkend busje ;) Ik heb nu al zin in een date in Nederland met een cuba libre (of white russian? ;)) en al onze verhalen. Veel beterschap nu, take care, en blijf ons vermaken met je verhalen!
kus Esther -
25 Juni 2009 - 06:19
Francina:
Lieve Annemieke,
Zo te lezen heb je het erg naar je zin. Ik vind het super om het allemaal te lezen, ben nog veel benieuwder naar de verhalen en foto's als je terug bent.
Pas goed op jezelf, blijf drinken (nu even alcoholvrij)!
Veel liefs,
Francina -
25 Juni 2009 - 09:12
Myrthe:
Rodrigo Rodrigo Rodrigo... er wonen toch 30 miljoen mensen in Mexico stad???? :-P -
25 Juni 2009 - 09:18
Ytje:
heey annemieke,
je beleefd daar wel van alles. doe je ook nog keuzecoschap???:)kun je nu ook veel beter spaans leren met drank op of maakt dat niks uit?;)
wel leuk om al je verhalen te lezen. veel plezier daar nog en niet te vaak ziek zijn daar he.
groetjes van ytje
die al blokoogjes heeft van elke dag naar het beeldscherm te staren in de cmb. -
27 Juni 2009 - 14:16
Esther E.:
Chica!! Ga me geen dag vervelen, dat zie ik al!!! Balen van de ORS behoefte... Ow en thanks voor het promoten in Mexico haha, tof!!!
Tot over een week!
Esther -
29 Juni 2009 - 17:54
Rob:
Laten we idd beginnen met je beterschap te wensen, en je laat die pokkegriep wel daar!!!!!
Het was dit keer idd een heel verhaal, maar wel ontzettend boeiend.
Buiten de temperaturen om (momenteel is hier in Holland ook zuurstofarm warm) kan me maar moeilijk voorstellen hoe jij alles beleefd daar.
Maar je hebt absoluut iets om over te praten en ja....ik ben jaloers.
Groeten, en zet m op!!!
Rob
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
